jak już będziesz starą babą, jak już będziesz starym dziadem.

jedziemy w windzie w sześć osób. trzy z tych osób to ja i moje córki. dawno temu. jedna w wózku, druga na rączkach. do wózka zagląda – nazwijmy go dziad – i tiutia do malizny zionąc dorosłością, a więc niemytymi zębami po każdym posiłku, kawusią, szlużkiem, może nawet próchnicą, paradontozą, życiem. bardzo miło i wesoło coś mówi. starszyznę, również niewielką, zaczepia takoż, werbalnie. sztywnieję. dwa metry kwadratowe nie zmieszczą mojej eksplozji z gatunku „nie dotykaj moich dzieci, nie chuchaj na nie, nie pieść się do nich, nie sepleń, nie szczebiocz”, patrzę na szybę w drzwiach, za którą migają numerki: trzy, dwa, jeden, zero, wytrzymam. bliska mi osoba mówi: niech pan nie zaczepia dzieci, one się boją. sztywnieję jeszcze bardziej. nazwijmy go dziad mówi: niech pani im nie wmawia, że się boją.

zero. wysiadka. mam rozkminę na kolejnych kilka lat. z jednej strony chciałam panu klaskać, z drugiej chciałam pana pacnąć.

idę z dziećmi na spacer do tłumnie uczęszczanego przez inne rodziny z dziećmi miejsca. dzieci, jak dzieci – interesują się wszystkim i na dwie sekundy. i biegną dalej. wszystko jest jak w zabawie „komórki do wynajęcia”. biegną od zabawy do zabawy. klik, następna, w kółeczko. kto odpada, znajduje sobie sam zajęcie, żadne dziecko nie ma z tym problemu. chłopczyk właśnie porzucił rower i biegnie do czegoś nowego. jego babcia pokrzykuje za nim: weź rowerek, bo dziewczynki ci zabiorą! – to o moich. moje dziewczynki zatrzymały się i patrzą na panią. na mnie. nie rozumieją. nauczyłam się reagować. proszę pani, mówię spokojnie, ale głośno, moje dzieci nie kradną, mają swoje rowerki i nikomu niczego nie zabiorą. „oj, my tylko tak mówimy”. to nie mówcie, bo moje dzieci nie kradną, to jest kłamstwo. patrzę na panią długo. nie rozumie, jak moje dzieci jej zarzutu.

restauracja. dziecko się wije. dwadzieścia minut siedziało spokojnie, limit się wyczerpał. nadchodzi jedzenie. ale już za późno na skupienie, koncentrację, jedzenie, bezruch. jak nie będziesz grzeczny, to pani cię zabierze. kurwa mać. kiedyś wstanę, podejdę i jebnę takiemu rodzicowi w ryj. dziecko nieruchomieje, owszem. a lęk, jaki się w nim budzi będzie przerabiało za gruby hajs na terapii dwadzieścia lat później. dlaczego boisz się iść do sklepu, jak jakaś ciamajda? no weź zadzwoń, to przecież tylko telefon. dlaczego nie idziesz na imprezę? ale z ciebie frajer.
dlaczego? bo nie mogę myśleć tego, co myślę, bo to jest, kurwa, niegrzeczne. bo obcy kradnie, zabierze mi coś, świat jest zły i trzeba być cały czas w pogotowiu. i najlepiej w samotności, bo wtedy wiem co się wydarzy.

siedzę w autobusie z dziećmi. to bliźniaczki? – pada często od nazwijmy ją, baby. nie, dwa lata różnicy jest między nimi. a ile mają lat? sześć i cztery. ojej, to ta starsza malutka. moje dziecko robi się jeszcze mniejsze. kuli się w sobie. „mamo, dzieci mi nie wierzą, że mam sześć lat. kiedy będę dosięgała do roweru? a do światła, mamo? dlaczego ja jestem taka mała?”. wzrost nie ma żadnego znaczenia, córciu. ani kolor włosów, ani skóry, ani ubranie, ani język, w jakim mówisz. nie mają znaczenia rzeczy, które masz i których nie masz, samochody, domy, to nie ma znaczenia. liczy się to, co masz w sercu, jakim jesteś człowiekiem. mówię głośno, choć nie wiem czy to ją przekonuje.

w tym samym autobusie: jaka ładna dziewczynka! jaka do mamy podobna! a jakie oczka czarne, jak węgielki! przepiękna! uśmiecham się do starszej i tulę z całego mojego matczynego serca tę błękitnooką, młodszą, bardziej zachowawczą, która gaśnie na siedzeniu, która patrzy i słucha, która chłonie świat, której czegoś właśnie zabrakło. szepczę jej do ucha: jesteś piękna, córeczko, piękna i mądra. bo jest. wysiadam i tulę, tulę. ona nie pyta. ona już usłyszała, że siostra jest piękna.

w domu próbuję to odrobić. każdego dnia próbuję to odrobić. dać im pewność siebie, siłę i przekonanie, że są wystarczające. ale tak bardzo widzę, kiedy gasną.

dlatego postanawiam sobie, że kiedy będę starą babą, a to już niedługo, nigdy, przenigdy nie będę taka głupia. czego i tobie życzę.

Komentarzy
  • Jagula
    Odpowiedz

    uwielbiam te Twoje laski, cudne (potworki) są w opowieściach. Z przyjemnością poznam Panny. A głupia starość dotyka coraz młodszych…

    • matkojedyna
      Odpowiedz

      potworki? to jest właśnie jeden z tych potwornych "żartów"…
      bacz na słowa 🙂

    • Baśka
      Odpowiedz

      Miało być dobrze, a wyszło jak zwykle

  • Marta Wieliczko
    Odpowiedz

    Trzeba im.wszystkim zaaplikować…"Weź nie pierdol" 😉

    • matkojedyna
      Odpowiedz

      tia 😉

      • Dominika
        Odpowiedz

        Potwory? Oczywiście, że potwory… potworzyce dokładnie – najbardziej wyjątkowe na całym świecie, najkochańsze, jedyne w swoim rodzaju Potworzyce właśnie.

        Ps. Przycisk „odpowiedz” mi się pomylił – ma być tutaj

  • マ。
    Odpowiedz

    Oj tak. Ja w tej chwili w Japonii, tak się złożyło że język znam. Kilka dni temu naprzeciwko mnie w pociągu mama z dwiema córeczkami. Młodsza kręci się, śmieje, stuka parasolem w podłogę, gryzie pasek od maminego plecaka. Uśmiecham się z sympatią. A matka: Przestań, bo mama sobie od ciebie pójdzie. Mała protestuje głośno, widać że dla niej to w 100% realne zagrożenie. A mi się zimno zrobiło. I ciągle żałuję, że nic nie powiedziałam.

  • ALDITUR
    Odpowiedz

    To wszystko racja, też jak idę ulicą i jakaś babcio- matka straszy mną swoje własne dziecko, to sie sprzeciwiam, czyzbym była, aż taka brzydka i wstrętna, ze mam zabrać czyjeś dziecko i ono na tę gadkę ma sie uspokoić. Ech, ale takie zachowanie mamy jakby wdrukowane, nie mysłimy wypowiadając rózne słowa. Czasem te starsze baby to mowią bo po prostu szukają kontaktu, mozliwości rozmowy, bo są samotne, smutne, opuszczone i zaczepiają jak umieją. Tak to tłumaczę, bo przecież nie dlatego, zeby komuś zrobić na złość.

    • matkojedyna
      Odpowiedz

      może jak się o tym powie, zwiększy się świadomość.

  • Joanna w Kolorze
    Odpowiedz

    ❤️😍❤️😍❤️

  • Basia
    Odpowiedz

    Jestes madra matka!

  • aga
    Odpowiedz

    Trafiłam tu niedawno.
    Przeczytałam całego bloga chcąc Cię lepiej poznać.
    Teraz chciałabym się z Tobą zakolegować, napić, pogadać.
    Bądź zdrowa i rób to, co robisz. To, w co wierzysz.

  • kajtucha
    Odpowiedz

    Jesteś wspaniałą Mamą i masz piękne i mądre dzieci.

  • efka i koty
    Odpowiedz

    Pracuję w sklepie i nie zliczę ile razy słyszałam"bo pani będzie krzyczeć" "bo pani cię zabierze". Nie cierpię tego i zawsze mówię rodzicom że maja mną nie straszyć dzieci bo ja na nie nie krzyczę i nie zabieram. Zawsze jest szok i zdziwienie. Nie wiem gdzie ci ludzie mają głowy.

  • annna
    Odpowiedz

    Oj, mam tak samo. Cały czas się tego boję! Porównywania! Jedna ładniejsza, jedna bardziej podobna do mamy. O jakie ma ładne loczki, o jakie ładne oczka… A starsza słucha…Nie tylko gaśnie, próbuje zwrócić na siebie uwagę. A mnie serce boli. Nie musisz córeczko! Nic, nikomu udowadniać! A ta młodsza zaczyna wierzyć…o, a jak to taka ładna jestem…O takie mam ładne oczka!Masz! Ale nikt nie musi o tym co chwilę mówić, i porównywać cię do siostry…I co zrobić? No co? Rozdarta między nimi dwiema, między sobą też.
    I cały czas w strachu, czy mi ktoś między te moje dwa skarby nie wejdzie, ktoś albo coś…głupia zazdrość…

    • Jola
      Odpowiedz

      Ja jestem pielegniarka i takie teksty: ” uspokoj sie, bo Ci Pani zastrzyk zrobi” albo „jak bedziesz niegrzeczny to bedzie bolalo” na porzadku dziennym. Zawsze reagowalam, po czym dzieci z gabinetu wychodzily dumne a rodzice w ciezkim szoku, ze jednak mozna sie nie bac i nie boli i Pani jest ok i bylo fajnie 😉

  • annna
    Odpowiedz

    Oj, mam tak samo. Cały czas się tego boję! Porównywania! Jedna ładniejsza, jedna bardziej podobna do mamy. O jakie ma ładne loczki, o jakie ładne oczka… A starsza słucha…Nie tylko gaśnie, próbuje zwrócić na siebie uwagę. A mnie serce boli. Nie musisz córeczko! Nic, nikomu udowadniać! A ta młodsza zaczyna wierzyć…o, a jak to taka ładna jestem…O takie mam ładne oczka!Masz! Ale nikt nie musi o tym co chwilę mówić, i porównywać cię do siostry…I co zrobić? No co? Rozdarta między nimi dwiema, między sobą też.
    I cały czas w strachu, czy mi ktoś między te moje dwa skarby nie wejdzie, ktoś albo coś…głupia zazdrość…

  • Justyna Czaplińska
    Odpowiedz

    Jeszcze raz. Od nowa. Uczę się i chłonę od ciebie. Dla mnie ważne by moje dziecko,miało poczucie własnej wartości której ja nie mam. Buziaki wirtualne dla twoich dziewczyn.

  • mp
    Odpowiedz

    Hmm… Czy tylko ja mam wrażenie, że coraz częściej jakiekolwiek próby kontaktu traktowane są jako zamach na święte prawo jednostki do samostanowienia ? Alienacja wygrywa z socjalizacją, a spotkanie z innym człowiekiem stąpanie po polu minowym… Więcej luzu, kochani.

    • jest_ gitara
      Odpowiedz

      Tu nie chodzi o to, że nie można kogoś zaczepić na ulicy, zamienić dwóch słów na przystanku, tylko że to może mieć wpływ na dzieci. Jeżeli ma dobry, to spoko, ale dorośli często zapominają, że kiedyś też byli dziećmi i nie lubili jak ktoś ich traktuje jak debili. Kiedy się samemu jest dorosłym to można na to zareagować, ale dzieci zwykle muszą bronić rodzice.

  • Rafał Gołek
    Odpowiedz

    Wrona jesteś bardzo mądrym człowiekiem. Pozdrawiam.

  • valerje
    Odpowiedz

    piękny tekst.

  • Agnieszka C.
    Odpowiedz

    jestes baaardzo, bardzo madra mama, kobieta. czerpie z twojej madrosci i ja, dziekuje.
    najgorszy jest moment, kiedy juz nie slyszysz tych "bab", bo twoje dzieci nie sa juz z toba i nie mozesz ich przytulic, powiedziec jakie sa madre i dobre…

  • Anka
    Odpowiedz

    Ja kiedyś usłyszałam tekst: jak będziesz niegrzeczna, to cie komuniści zabiorą! 😀

  • Agnieszka
    Odpowiedz

    Och jaka ładna dziewczynka powiedziała niejedna Pani patrząc na 5letniego Ludwika ubranego w czarna skore i glany, aaa No tak miał długie włosy … 😡🤢 tak pojawiły się pierwsze kompleksy i włosy poszły w pizdu, a szkoda bo ładne były ale zdrowie psychiczne ważniejsze 😔a środowisko milion lat za (wiadomo jak brzmi to rasistowskie powiedzenie) za starymi babami

Zostaw komentarz

Start typing and press Enter to search